🔸 یک دیالوگ از فیلم «ذن» (زندگی استاد ذن، دوگن)
– دوگن: توکیوریِ بزرگ، چیزی که می‌گویید به این می‌ماند که در اقیانوس باشید، و مدعی باشید که آبی در آن نیست.
– توکیوری: یعنی چه؟
– گل‌ها در بهار، صدای فاخته در تابستان، ماه در پاییز، برف سرد در زمستان…
– گل‌ها در بهار، صدای فاخته در تابستان … دوگن، اینها خیلی بدیهی‌اند.
– اینها در واقع خیلی واضحند. دیدن چیزها همان طور که هستند، حقیقتاً همان طور که هستند، این یعنی روشن‌بینی.
«ذاذن»، دیدن آب در یک اقیانوس پهناور است. و تا وقتی ما ذات بودا را پیدا نکرده باشیم، نمی‌توانیم متوجه آب بشویم.
– من متوجه نمی‌شوم دوگن… روشن‌بینی یعنی چه؟ ذات بودا چیست؟
– خوشبختانه امشب ماه کامل است، می‌توانیم به باغ برویم و ماه را تماشا کنیم؟
…
تمام این دیالوگ را در دقیقه‌ی 90 فیلم «ذن»، در این آدرس ببینید: http://ayat.ir/Scojl