سپیده‌دمان

نام کتاب: «اعیاد به نت؛ رهایی از دام اعتیاد به اینترنت و بازی‌های نرم‌افزاری»

نوشته‌ی «کوین رابرتس»

انتشارات صابرین

پیش‌گفتار کتاب:

در سالهای اخیر شیوع انواع اعتیادها در جامعه مدرن امروزی، توجه همگان را به خود جلب کرده است، از اعتیاد به مواد مخدر گرفته تا اعتیاد به پرخوری یا خرید کردن. اینک کوین رابرتس در کتاب خود اعتیاد رفتاری دیگری به این فهرست روبه رشد می افزاید. مهم‌تر اینکه او ما را به درون ذهن فرد معتاد می‌برد، طوری که با خواندن کتاب، ضمن آشنا شدن با جزئیات شکل گیری اعتیاد به دنیای مجازی، بازی‌های نرم افزاری و اینترنت، این دسته افراد را درک می‌کنیم و از این رهگذر می‌توانیم آگاهانه با آنان روبه‌رو شویم.

شاید به این حرف بخندید و بگویید که این روزها به همه چیز برچسب اعتیاد می‌زنند. اما با خواندن چند فصل اول این کتاب نظرتان عوض خواهد شد. رابرتس تجربه دردناک روند شکل‌گیری اعتیادش به بازی و اینترنت را با ما در میان می گذارد و در عین حال چشم ما را به روی جنبه‌های وسیع و چندبعدی دنیای مجازی باز می‌کند و به این ترتیب دیدگاهی ارزشمند از این رسانه‌ی سرگرمی-ارتباطی که ده‌ها میلیون انسان را جذب خود کرده است، در اختیار ما قرار می دهد.

یکی از ضروریات درمان و توان بخشی، صحبت صادقانه درباره‌ی تجربیات خود شخص است و رابرتس با صداقتی تحسین‌برانگیز در سرتاسر کتاب از تجربیات خود با ما سخن می‌گوید. علاوه بر این او نشان می‌دهد که چگونه یک فعالیت ساده‌ی اینترنتی می‌تواند به شکل یک اعتیاد واقعی درآید؛ چیزی که عده‌ای حتی فکرش را هم نمی‌کنند. به هر حال از یاد نبریم که علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد.

من خود در این زمینه اطلاعات شخصی دارم. پس از بازنشستگی وقت زیادی را صرف بازی‌های کامپیوتری می‌کردم تا اضطرابم را فرو بنشانم. البته این یک راه حل زودگذر بود که در درازمدت وضعیت را بدتر می‌کرد. کتاب رابرتس به من کمک کرد تا پیامد رفتاری را که به صورت وسواس درآمده بود، بهتر ببینم. این وسواس یا بهتر بگویم، این اعتیاد که برای درمان احساسات تلخ و ناخواسته به کار می‌آید، با قدرت عجیبی مهار زندگی را از دست ما می‌رباید.

من هم مانند بسیاری از افراد معتاد، در طول زندگی همواره از یک اعتیاد به اعتیاد دیگر رورى آورده‌ام. به مدت پنجاه و پنج سال مبتلا به پرخوری بودم و درواقع برای سرپوش گذاشتن بر احساس اضطراب دائمی‌ام به غذا روی می‌آوردم. تنها این بیست سال اخیر توانستم با بررسی صادقانه و حتی با نگرشی طنزآمیز بر این عادت چیره شوم، درست به همان طریق که کوین رابرتس در کتاب قابل تحسین خود به ما می‌آموزد.
(دکتر جان اورینگهام – John Everingham)

بسم الله الرحمن الرحیم

فصل سرما فرا رسیده است. این فصل با همه‌ی زیبایی‌هایش، زحمات زیادی هم برای عده‌ای از مردم به همراه دارد؛ آن نیازمندانی که در تهیه پوشاک گرم مشکل دارند، خانه‌شان مناسب فصل سرد نیست یا اینکه اصلاً خانه‌ای ندارند. زیبایی این فصل می‌تواند دو چندان باشد اگر آن را فرصتی برای یاری یکدیگر بدانیم و همه‌ی خانه‌های شهر را به شعله‌ی برادری و مهر گرما بخشیم، گرمایی که خود بیش از هرکس بدان محتاجیم.

در ادامه راجع به بعضی نیازمندی‌های محرومین در فصل زمستان صحبت می‌کنم و پیشنهادهایی برای رفع این نیازمندی‌ها ارائه می‌دهم. امیدوارم که با ارسال نظراتتان در تکمیل این پیشنهادها مشارکت کنید، و همین‌طور در رساندن این پیشنهادها به دست دیگران کوشا باشید.