هستی‌ات را به جریان بینداز … (درباره‌ی روزمرّگی، و چاره‌هایش)

سلام.

حدود 5 سال پیش، وقتی که برای مدتی به مسافرت رفته بودم و مجبور بودم دور از دوستانم زندگی کنم، تصمیم گرفتم برای بعضی از آنها نامه‌هایی بنویسم. فکر می‌کنم که یکی از آن نامه‌ها برای امروز هم خواندنی و مفید است. آن نامه را، البته با تغییراتی، در ادامه آورده‌ام.

در زمانی که این نامه نوشته شد، قرار من با دوستانم این بود که پیشنهادات، نظرات، پرسش‌ها، یا هر چیز دیگری را که فکر می‌کنند به کامل‌تر شدن بحث کمک می‌کند برایم بفرستند؛ الان هم از شما می‌خواهم که این کار را بکنید. به این ترتیب ممکن است گفتگوهایی مفید و ثمربخش هم صورت بگیرد، و امیدوارم که چنین شود. در پناه خدا باشید.

***

بسم الله الرحمن الرحیم

دچار شدن به روزمرّگی این روزها مشکلی فراگیر است. بسیاری از مردم را می‌بینیم که از شغل خود و دیگر فعالیت‌های ضروری زندگی‌شان و حتی تفریح‌هایشان «خسته» و دلزده‌اند. هر کس به طریقی دست به کاری می‌زند تا این خستگی را بزداید، بعضی سراغ «تنوع» دادن به فعالیت‌هایشان می‌روند، بعضی سعی می‌کنند معنای جدیدی برای همان کارهای قدیمی‌شان کشف کنند، بعضی هم به جای سعی برای حل مشکل به روش‌هایی روی می‌آورند تا مشکل را از یاد ببرند.

طبیعتاً قسمتی از این مشکل به ساختارهای اجتماعی‌ای که خود ما ایجاد کرده‌ایم برمی‌گردد. مثلاً شغل‌هایی درست کرده‌ایم که ارتباط زیادی با آنچه واقعاً نیاز داریم ندارند، و فقط ضرورت زندگی است که ما را مجبور می‌کند در آن شغل بمانیم. هر وقتی هم که از این شغل «آزاد می‌شویم» اوقات «فراغت» ماست، گویا که تمام مدتی که سر کار هستیم را در بندیم! محتاج شدن بیش از پیشِ خیلی از مردم به‌ نیازهای ابتدایی زندگی‌شان مثل خانه و خوراک وضع را بدتر کرده است، یعنی افراد زیادی را می‌بینیم که مجبورند (و البته خیلی اوقات هم فقط فکر می‌کنند که مجبورند) ساعات خیلی بیشتری از حد معمول (که این روزها به اندازه‌ی کافی زیاد هست) را کار کنند.

اما در همان «اوقات فراغت» هم این مشکل روزمرّگی به وفور یافت می‌شود. منظورم در فعالیت‌های روزانه و روابطمان با دیگران و تفریحاتمان و … است. جاهایی که گویا آزادی عملمان برای اینکه هرچه دوست داریم انجام دهیم، کمک زیادی به ما نکرده است. دوستی‌هایی که روزی مایه شور و نشاط بود رو به سرد شدن و کسالت دارد، کارهایی که زمانی با عشق و علاقه انجام می‌دادیم دیگر کسالت‌بار شده‌اند، تفریحات جدید هم به اندازه‌ی قبل «حال نمی‌دهند». یا اینکه، به عنوان یک مورد معروف، کسان زیادی پیدا می‌شوند که در آغاز با شور و علاقه با کسی که واقعاً دوستش دارند ازدواج می‌کنند در حالی‌که به روزهای پیش رو امید فراوان دارند، اما پس از مدتی روابط سرد می‌شود و زندگی مشترک هم بار دیگری می‌شود بر کوله‌بار مشکلات هر یک از دو طرف، انگار چیزی است که باید به زور حفظش کرد. انسان عاقلی که می‌تواند آینده را ببیند لازم نیست منتظر بنشیند تا سرش به سنگ بخورد، بلکه از همین الان می‌بیند که عاقبت این شکل از زندگی، روابط، سرگرمی‌ها و … به کجا می‌کشد و «آنچه آمدنی است» را چنان می‌گیرد که «گویی از ابتدا بوده است» [1] ، و طبیعتاً دنبال راهی برای اصلاح وضعیت می‌رود.

«برایت قصه می‌‌گویم…» (برنامه‌ی اهدای قصه‌های صوتی به کودکان و نوجوانان نابینا؛ به مناسبت 23 مهر ماه،روز عصای سفید)

پوستر عصای سفید - سایت

«برایت قصه می‌گویم…» برنامه‌ای است با هدف تهیه‌ی قصه‌های صوتی برای کودکان و نوجوانان نابینا، توسط کودکان و نوجوانان دانش‌آموز. در واقع، این برنامه تنها یک پیشنهاد از جانب ماست، و اجرای واقعی آن به عهده‌ی خود شما است؛ اما، برای کمک به اجرای چنین برنامه‌ای، ما موادی را آماده کرده‌ایم. با داشتن این مواد، شما می‌توانید برنامه‌ی ضبط قصه‌های صوتی را در هر مدرسه‌ای که خواستید، یا در مکان‌های دیگری مثل دانشگاه‌ها، فرهنگسراها، مساجد، یا حتی در جمع‌های خانوادگی و دوستانه اجرا کنید.

اقلام مواد غذایی بسته‌های ماه رمضان

سلام.

سال گذشته، عده‌ای از دوستان که خودشان قصد توزیع بسته‌های مواد غذایی بین نیازمندان را داشتند، در مورد اقلام موجود در بسته‌های غذایی که ما توزیع می‌کردیم سؤال کردند. فکر کردم شاید آگاهی از این اقلام امسال هم برای بعضی از شما سودمند باشد.

فهرست این اقلام و مقدار پیشنهادی به ازای هر نفر در ادامه آمده است. البته مقدار ذکر شده برای هر مورد، صرفاً یک پیشنهاد است و با توجه به بودجه‌ی شما می‌تواند کم یا زیاد شود.

•    برنج، 2 کیلو
•    ماکارونی، 1 بسته 900 گرمی
•    روغن، 1 بطری 900 گرمی (به ازای هر دو نفر)
•    سویا، نیم کیلو
•    عدس، نیم کیلو
•    نخود، نیم کیلو
•    ماش، نیم کیلو
•    جو پرک، نیم کیلو
•    خرما، 1 کیلو

با توجه به بودجه، ممکن است گوشت هم به این سبد غذایی اضافه شود.

ما در مورد این اقلام با یک متخصص تغذیه هم مشورت کرده‌ایم. این سبد غذایی تقریباً کامل است؛ تنها چیز مهمی که سبد غذایی بالا کم دارد، لبنیات است. متأسفانه به خاطر مشکل بودن توزیع، احتمالاً ما نمی‌توانیم لبنیات را در سبد غذایی خودمان وارد کنیم. ولی اگر این امکان برای شما وجود دارد، خوب است که مثلاً یک قالب پنیر (به ازای هر دو نفر) را هم در سبد غذایی بگنجانید.

در پناه خدا باشید.

پیشنهاد شیوه‌هایی برای رسیدگی به محرومین در فصل سرما

بسم الله الرحمن الرحیم

فصل سرما فرا رسیده است. این فصل با همه‌ی زیبایی‌هایش، زحمات زیادی هم برای عده‌ای از مردم به همراه دارد؛ آن نیازمندانی که در تهیه پوشاک گرم مشکل دارند، خانه‌شان مناسب فصل سرد نیست یا اینکه اصلاً خانه‌ای ندارند. زیبایی این فصل می‌تواند دو چندان باشد اگر آن را فرصتی برای یاری یکدیگر بدانیم و همه‌ی خانه‌های شهر را به شعله‌ی برادری و مهر گرما بخشیم، گرمایی که خود بیش از هرکس بدان محتاجیم.

در ادامه راجع به بعضی نیازمندی‌های محرومین در فصل زمستان صحبت می‌کنم و پیشنهادهایی برای رفع این نیازمندی‌ها ارائه می‌دهم. امیدوارم که با ارسال نظراتتان در تکمیل این پیشنهادها مشارکت کنید، و همین‌طور در رساندن این پیشنهادها به دست دیگران کوشا باشید.

پیشنهادهایی در مورد نذرهای ماه محرم

دوستان سلام.

ماه محرم را پیش رو داریم. طبیعتاً، نهضت حسینی، که اهدافی همچون اصلاح جامعه و برپایی عدالت و بازگشت به آیین‌های نیک الهی را دنبال می‌کرد، می‌تواند در میان ما دستمایه‌ای برای بر پا کردن رسم‌های نیکو و احقاق حقوق مردمان باشد. اما، متأسفانه در کشور ما، ماه محرم رسم‌های نابجای زیادی را هم با خود به همراه می‌آورد.
از جمله رسم‌هایی که باید برای اصلاح آن تلاش کرد، رسوم مربوط به نذورات این ایام است. امروزه فقر در میان عده‌ای نه چندان کم از مردم جامعه‌ی ما بیداد می‌کند. طبیعی و معقول این است که اگر نذری هم در این ماه صورت می‌گیرد، در راستای حل مهم‌ترین مشکلات این محرومین باشد.
مثلاً، پخت غذای نذری در حجم بسیار بالا در ایام امری مرسوم است. اما طبخ غذا، آن هم در این حجم، لزوماً راهی مناسب برای یاری رساندن به محرومین نیست. در بسیاری موارد، بانیان برنامه، از پیش ایده‌ی مناسبی برای توزیع غذا ندارند. به علاوه، غذای پخته شده را به راحتی نمی‌توان نگهداری کرد، و معمولا به خاطر عجله‌ای که وجود دارد، عدالت در توزیع رعایت نمی‌شود و نیازمندترین‌ها محروم می‌مانند. گاهی حتی خود نیازمندان هم در نگهداری غذا دچار مشکل می‌شوند.
من بعضی ایده‌ها برای تغییر شکل نذورات در ماه محرم، و همین‌طور بعضی شیوه‌ها برای ارتباط با اقشار محروم را در ادامه می‌آورم. در صورتی که شما هم پیشنهادی دارید، خوشحال می‌شوم که در قسمت نظرات پیشنهاد خود را ارسال کنید.

لطفا در گسترش این ایده‌ها کوشا باشید.